Ironman

|
Ironman... Dünyanın en zor triathlon yarışı. Yarışçılar ilk bölümdeki yüzme yarışında 3,86 km.'yi, ikinci bölümdeki bisiklet yarışında 180,2 km.'yi ve üçüncü bölümdeki maraton koşusunda da 42,195 km.'yi aşmak zorunda.
"Benimle Ironman'e koşmaya var mısın?" diye soruyor oğul. Baba kalp hastalığını bile önemsemeyip, hemen veriyor cevabını, "Evet!"
Ve birlikte büyük yarışı tamamlıyorlar.

Buraya kadar her şey olağan. Ama yarışın hangi koşullarda tamamlandığını öğrenmek isterseniz, izleyin.

Elektronik posta yoluyla gelen bu filmi izlerken kolaylıkla ağladığımı belirtmek isterim. Kurulan güçlü bağların çok yalın bir ifadesi.
İyi seyirler...

5 yorum:

duygu dedi ki...

bu tüyler ürperten, inanılmaz bir azim. eşzamanlı olmasa da gözyaşlarında sana eşlik ettim. teşekkürler paylaşımın için...

Adsız dedi ki...

Biz evlatlarimiz icin bir cok zorluklara katlanip, bir cok fedakârliklar yapariz, ama onlarin bir gülücügü bize herseyi unutturur.
Tek dilegim cocuklarimizin da bizim onlara muhtac oldugumuz zamanlarda, oflamadan poflamadan yanimizda olmalaridir.
Herkese hayirli Anneler, Babalar ve evlatlar diliyorum.
Sevgiyle kalin

sufi dedi ki...

Yıllar önce ortanca oğlum da katılıyordu antalya'daki treatlona bana da teklif etti," bayanlardan katılımcı az mutlaka kazanırsın" dedi ama senin gözyaşlarıyla izlettiğin bu film gibi değildi koşullar tabii ki.Çok duygulandım bu özveri gösterisinde.Teşekkür ederim sevgiler.

Tabiat Ana dedi ki...

yazıda babanın kalp hastası olduğunu söylemişsin ya sevgili geveze kalem,
ben önce sandımki baba hasta, oğlu sağlam.Sonra videoyu izlerken ne kadar yanlış düşündüğümü farkettim.Böylesi bir özveriyi ancak anne babalar evladları için gösterebilirlerdi oysa...

Geveze Kalem dedi ki...

Duygu, haklısın ama bence bu ilk başta olağanüstü bir saygı ve sevgi.

Belgin, çocuğumun her iyi ve kötü zamanında yanında en büyük yardımcısı, destekçisi olarak bulunmaktan haz duyarım. Ama onun benim yanımda bulunmasını bekleyemem. Sonuçta ben yaşlılığımda bana baksın diye doğurmadım ki.;-)

Sufi, hah işte kelimeyi sen söylemişsin; özveri.:) Keşke katılsaymışsın, eminim çok güzel bir tecrübe olurdu.

Tabiat Ana, ben de öyle sanmıştım ilk başta.:)))